Ieders leven kent momenten van uit balans raken. Dit kan een “komen en gaan”-karakter hebben, maar kan ook een langere periode aanhouden. Het “komen en gaande”-karakter kan vertrouwd voelen. Ondanks dat er dalen zijn, lukt het jou steeds weer om zelf een nieuw evenwicht te vinden. Maar wat doe je als jouw onbalans een langere periode aanhoudt?
Op zoek naar balans
Zelfredzaamheid is belangrijk! Dus ben jij op zoek naar je eigen balans? Ik moedig je aan! Maar stel jezelf wel kritisch de vraag of je écht op zoek bent naar balans? Probeer je écht naar jezelf te luisteren en jouw grenzen te bewaken? Of zet je (on)bewust steeds weer oogkleppen op? En blijf je aanmodderen onder het mom van “het valt wel mee, het kan altijd erger”?
Hulp zoeken
Ik ben het met je eens: hulp zoeken is een hoge drempel en is makkelijk om voor je uit te schuiven. Je balans wiebelt elke week, elke dag en misschien wel elke minuut. Dus mocht je jezelf er net van overtuigd hebben dat het beter is om aan de bel te trekken… Komt er net een goed moment voorbij! Dat geeft weer even de “het komt wel goed”, “ik zit op de goede weg”- input, waardoor hulp zoeken weer naar de achtergrond verdwijnt.
Hulp = zelfzorg
Probeer hulp zoeken eens als een manier van zelfzorg te zien. Want hoe vervelend is het wel niet voor jou dat je je al dagen, maanden of misschien wel jaren verschrikkelijk voelt? Dat je bewust en onbewust over je grenzen blijft gaan. Je niet kan herinneren wanneer je je voor het laatst écht ontspannen hebt gevoeld. Dat je een continue onrust voelt in je hoofd. In je lichaam. Gelukkig heb je al uitgevonden dat je die het minste voelt in je “doorgaan-modus”, maar owee als je even niks om handen hebt. Of “rustig” in je bed probeert te liggen. Zeg het woordje zelfzorg minimaal 10 keer achter elkaar en plan een kennismakingsgesprek in!
